Vijf minuten.
Zolang duurde het om mijn leven volledig op zijn kop te zetten. Eén telefoontje volstond.
Elf-en-een-half jaar.
Al die tijd leefde ik in een zeepbel. Tot dat ene telefoontje.
Hoe reageer je als je te horen krijgt dat je man er al jarenlang een minnares op nahoudt? Die dan nog eens poeslief beweert dat zij niet de enige was. En dat terwijl je toevallig net zijn tweede kind gebaard hebt…
Hij is the bastard. Zij the bitch.
En who the fuck ben ik nog?
vrijdag 29 mei 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)
