donderdag 16 juli 2009

VAKANTIE!

Voor het eerst in maanden is hij een aantal nachten van huis weg. Voor de allereerste keer sinds we samen zijn weet ik dat ik hem geen seconde zal missen.

The bastard is met kleine vogel gaan kamperen. Een dag eerder dan gepland, omdat het weer zo mooi was. En natuurlijk was ik weer degene die gisteren begon in te pakken voor de trip. Eerder deze week had ik al een paklijst gemaakt, en gisteren rond 11 uur ’s avonds kwam ik tot het besef dat ik ook weer degene was die stond te zwoegen en zweten. Terwijl het niet eens mijn vakantie was! Toen hij dan ook nog een verwijt mijn richting uit stuurde, besloot ik dat het welletjes was. Ik ben stilletjes gaan zitten met mijn glaasje wijn en heb hem verder laten sukkelen.
En ja, sukkelen is wel degelijk het woord. De vakantiegangers zijn sinds vanochtend vertrokken en ik heb al twee paniekerige telefoons mogen ontvangen
1) met de vraag of de slaapvriendjes van kleine vogel wel ingepakt waren (natuurlijk wel!) en
2) met de mededeling dat hij erin geslaagd was de eenpersoonsluchtmatras mee te nemen in plaats van het duo-exemplaar.
Well done, honey.
Ik ben al blij dat ik de spullen van kleine vogel zelf ingepakt heb, zodat het háár tenminste aan niks zal ontbreken.
(update: het zakje met haar basketters en rubber laarzen is blijven staan en dus zal ze het enkel met crocs moeten doen)

Verder: eindelijk tijd en ruimte voor broodnodige rust in mijn hoofd. Mijn chronische maagpijn is op dit moment al stukken beter…
En ik kijk ernaar uit om vanavond tot op een onverantwoord uur na bedtijd met babyvogel te kunnen spelen.

maandag 13 juli 2009

DAG VREEMDE MAN

Zilte lucht, lampionnenfeest, zomer avond zee.
Wolkenflarden neveltinten, ga je met me mee.
Vertrouwde blik, verstrengelde handen, ademloos met twee.
Gejaagde woorden, het pad verdwijnt, geluk van lang gelee.

Een zachte bonk en triptraptrop.
Een kleine vogel staat al op.
O nee, denkt mama loom.
Daar gaat hij dan, mijn droom.

Betekent het iets dat ik in mijn dromen liefde vind bij een ander?
Iemand die me enorm vertrouwd voorkomt maar zich niet bekend wil maken.
En dat terwijl ik mijn voornemen van vrijdag alweer bestempeld heb als idioot.
Misschien ben ik de idioot van dienst wel.

vrijdag 10 juli 2009

MAMA’S BEURT

Kun je geloven dat de zin me overvalt om mezelf eens op een potje buitenechtelijke seks te trakteren? Als hij het mag, waarom ik dan niet? Twaalf volle jaren (12!) ben ik zo trouw als een hond geweest. Al die tijd heb ik de mogelijkheid om vreemd te gaan zelfs niet éénmaal overwogen. Niet dat ik er nooit de kans toe gekregen heb. Onfatsoenlijke voorstellen zat. En dat niet alleen van oververhitte jongens in het park of op de tram, maar ook van bevriende collega’s op en naast de werkvloer, van geïnteresseerde heren in restaurants, cafés en cyberspace (waar ik voor het werk grote delen van mijn tijd doorbreng), en zelfs van knappe madammen met een voorliefde voor vrouwen. Maar de gedachte om zo’n kans te grijpen is me zelfs niet éénmaal door het hoofd geschoten. Dat was ‘not done’ in mijn belevingswereld.

Die belevingswereld heeft intussen wel een tsunami doorstaan en na het wegebben van het water ziet het landschap er heel anders uit. Ietwat bevreemdend, minder bekend maar zonder duidelijke grenzen. Misschien dat ik op het volgende voorstel wél inga. En zie wat er gebeurt. Hij beweert dat hij mij meteen zou vergeven als de rollen omgedraaid waren. We zullen zien…

NIJNTJE IN DE TENT

The bastard wil volgende week met kleine vogel gaan kamperen. Met het kleine iglotentje, waarmee we samen in vrolijkere tijden nog door Italië, Spanje en Frankrijk getrokken zijn. Zou goed klinken, als dat niet toevallig krak hetzelfde tentje zou zijn dat hij in 2002 (het jaar waarin hij samen met the bitch ging) meesleurde naar Werchter. Maar nee, daar was nooit iets in gebeurd hoor, want toen hadden ze beslist enkel haar tentje op te zetten voor hun zatte neukpartij. Dat was tenminste wat hij me later vertelde.
Waarom vond ik bij het preppen van de kampeerspullen op de bodem van het tentje dan toch een Werchter-flyer uit 2002?
Waarom sta ik er sowieso nog altijd versteld van dat ik op onwaarheden bots?
En waarom maakt dat mijn hoofd nog altijd zo triest en mijn hart zo koud?