Yeah sure, ik ben iemands mama, iemands vrouw, iemands dochter, iemands vriendin, iemands werknemer, ... maar gewoon voor mezelf?
Voor mezelf ben ik niks meer.
Helemaal weg.
Finaal verdwenen.
In het ijle opgelost.
Ik weet niet meer wie ik ben, waar ik vandaan kom, waar ik ben, waar ik naartoe wil.
Ik weet niet meer wat ik wil, waar ik van hou, wat ik wens, waarnaar ik verlang...
Ik ben niet alleen de weg kwijt maar ook mijn voeten (en de rest van mijn lijf).
Hoe kan ik ooit nog vooruit geraken...?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten