VERZOEKNUMMER

Ik HAAT mezelf

Omdat ik ergens, diep vanbinnen, altijd al wist dat er iets fishy was aan heel hun vriendschap, maar dat buikgevoel nooit betrouwd heb.
Omdat ik ze hierdoor kansen geboden heb die er anders niet geweest waren.
Omdat ik ooit, lang geleden, eens een telefoontje heb afgeluisterd tussen haar en the bastard, maar niet lang genoeg gewacht heb tot ze in intimiteiten vervielen. (Ik betreur m.a.w. niet dat ik hen afgeluisterd heb, maar wel dat ik het niet lang genoeg volgehouden heb)

Omdat ik, ondanks mijn buikgevoel, er een punt van gemaakt heb om mijn huis voor haar open te stellen en haar welkom te heten.
Omdat ik me er schuldig over voelde toen ik er maar niet in leek te kunnen slagen om de spanning die haar bezoek met zich meebracht te laten verdwijnen.

Omdat ik het maar niet lijk te kunnen laten haar naam te googelen op zoek naar een teken van leven.
Omdat ik haar dus niet zomaar van mijn harde schijf lijk te kunnen wissen.
Omdat ik haar niet uitgehoord of uitgescholden heb toen ik er de kans toe had, maar dichtklapte telkens ik haar stem hoorde.
Omdat ik de moed maar niet lijk te kunnen vinden om de telefoon te nemen, haar (inmiddels geheime) telefoonnummer in te toetsen en dat alsnog te doen.

Omdat ik zelfs niet één keer serieus woedend ben kunnen worden op the bastard maar al die kwaadheid binnenwaarts gekeerd heb.
Omdat ik hem niet verrot geslagen heb toen hij me erom vroeg.
Omdat ik niet tegen de gedachte kan dat ik zonder hem verder zou moeten.
Omdat mijn hart een ijspegel geworden is en ik me afvraag hoeveel ik nog écht kan voelen.

Omdat ik blijkbaar niet genoeg was (ben?) om mijn vent geboeid te houden.
Omdat ik in mijn eigen ogen gefaald heb door zijn fout hoewel ik intussen eigenlijk wel weet dat het niet mijn falen was maar het zijne.
Omdat ik blijf zitten met een hoop onbeantwoorde vragen waarop ik nooit, van niemand een bevredigend antwoord op zal krijgen.
Omdat ik degene ben die blijft zitten met de brokstukken, in mijn leven en mijn ziel.
Omdat ik troost gezocht heb waar ik wist dat ik hem niet moest zoeken: in drank en aanverwanten.

Last but surely not least: omdat ik altijd al een hekel heb gehad aan haar smoelwerk maar daar nooit één ferme lap op gegeven heb.

Voilà, op aanvraag, een kleine greep uit het arsenaal aan redenen om mezelf te haten.
En vóór u het vraagt: ja, ik haat ook hèm.