HET GEZELSCHAP VAN VREEMDEN

http://www.psychologiemagazine.nl/web/Forums/Forums-Relaties/Forum-Na-de-affaire.htm

Had ik dit forum een jaar geleden maar gevonden.
Dan had ik me toen misschien niet zo verdomd verlaten gevoeld. Eenzaam en kapot.
Moederziel alleen met mijn prachtige pasgeborene in mijn armen en tranen op mijn wangen.
En iedereen maar kirren van "Oooooooh, wat moet jij nu toch écht aan het genieten zijn!"
"Jahaaa", was mijn standaard antwoord. Een glimlach gebeiteld op de lippen en de tanden stevig op elkaar geklemd.
Aan de pijn gaf ik pas toe op momenten dat ik alleen was. Alleen met haar.
Mijn jongste kind heeft me in haar eerste vier maanden meer zien huilen dan enig ander mens op deze aardbol in mijn hele leven.
En heeft met haar babyhaartjes meer tranen opgevangen dan ik hoop dat ze ooit nog te verduren zal krijgen.

Zoveel verhalen. Zoveel zielepijn.
Mijn hart bloedt als ik lees wat mensen die van elkaar houden mekaar kunnen aandoen.
En tegelijkertijd trekt het me aan. Als een magneet.
Omdat ik wil weten.
Begrijpen.
Snappen.